narts neue Was) met eenen grammen 
moede. Heer Isegrim dat is al te qua⸗- 
lijcken ghesproken. Men seyt ghemeenlijck: Vyants 
mont spréeect luttel goets. Wat wilt ghy Rey⸗ 
naert mijnen oom verwijten? Ick wilde dat onse 
narts neue Was) met eenen grammen 
moede. Heer Isegrim dat is al te qua⸗- 
lijcken ghesproken. Men seyt ghemeenlijck: Vyants 
mont spréeect luttel goets. Wat wilt ghy Rey⸗ 
naert mijnen oom verwijten? Ick wilde dat onse 
ghen als ghy doet. Maer waert dat hy sooο wel in 
des Conineks gratie stont, als ghy doet, ten sou— 
de u nten besten niet vergaen. En weet ghy niet, 
ghen als ghy doet. Maer waert dat hy sooο wel in 
des Conineks gratie stont, als ghy doet, ten sou— 
de u nten besten niet vergaen. En weet ghy niet, 
van Reynaert de Vos. (1) 
Dat tweede Capittel. 
55² Seyde Grimbaert de Das (die Rey- 
heere de Coninck een sulcke sententie ghegheuen 
hadde, dat soo wie van v beyden, doen den an— 
deren meest misdaen hadde, aen éeenen boom gheéehan- 
ghen werde, al en coemt hy hier niet so seer cla⸗ 
dat ghy mijnen oom so diewils met uven tanden ghene 
pen hebt, datter telaer bloet na volchde? Noch wil 
ick met sommighe puncten verhalen, die ick wel doen 
blijcken sal, alst passe gheuen sal. In den eéersten, het 
is v kennelijck genoech, hoe dat ghy hem sijn deel van 
den pladdijs niét en gaeft, die hy van der keérren wierp, 
maer na dat ghijer den visch al af gheten hadt, 
enliet ghy hem anders niet, dan den blooten graet, 
die ghy selue niet en mocht. Aldus dedet ghy ooe van 
den specke, dat ghy alleen adt, ende enwilder hem noyt 
sijn aendeel gheuen, maer antwoorde hem, segghende, 
Verbext een luttel mijn vrient, ick sal v mede deylen, 
maer anders en eréeech hy niet. Nochtans hadde hy tspec 
alleen 
I